mieszkanie policyjne po śmierci najemcy

Art. 691. § 1. W razie śmierci najemcy lokalu mieszkalnego w stosunek najmu lokalu wstępują: małżonek niebędący współnajemcą lokalu, dzieci najemcy i jego współmałżonka, inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą. Dopiero z tymi dokumentami, tzn. postanowieniem sądu oraz zaświadczeniem z urzędu skarbowego, można domagać się wypłaty wkładu mieszkaniowego: od spółdzielni – jeśli nikt nie ubiega się o przyznanie prawa do mieszkania, od osoby uprawnionej do uzyskania prawo do mieszkania spółdzielczego lokatorskiego po śmierci członka Lokalem, w którym osoba bliska zmarłego najemcy stale z nim aż do chwili jego śmierci zamieszkiwała, jest w świetle art. 691 KC – podobnie jak w rozumieniu art. 145 ustawy o spółdzielniach i ich związkach – takie mieszkanie, które stanowiło centrum życiowe tej osoby. Jeżeli nie mieszkała Pani w tym lokalu, a po mamie nic istotnego nie zostało w spadku, może Pani pozbyć się problemu zdawania lokalu idąc do notariusza i w ciągu 6 miesięcy od śmierci mamy odrzucając spadek po niej. Wówczas nie będzie miała Pani żadnych zobowiązań. Jednak jeżeli ma Pani dzieci, takie oświadczenie muszą też Mieszkania w TBS są przyznawane na podstawie stosunku zobowiązaniowego najmu. Oznacza to, iż prawo najmu nie podlega dziedziczeniu i nie wchodzi w skład masy spadkowej. Jednakże zgodnie z art. 691 Kodeksu cywilnego po śmierci najemcy istnieje szansa wstąpienia w stosunek najmu. Istnieją dwie przesłanki wstąpienia w stosunek najmu nonton film crash landing on you sub indo. Dodano: Po śmierci mamy, która była głównym najemcą mieszkania komunalnego, gmina Warszawa Śródmieście nie wydała zgody na zamieszkanie tam wnuczka babci, który był tam zameldowany i mieszkał z nią przez 6 lat. Argument: za dużo zarabia. Każą nam zwrócić klucze w ciągu miesiąca. Czy musimy wynosić stare meble, szafki kuchenne, regał itd., czy jest to w gestii gminy? agata ODPOWIEDZ Chcesz odpowiedzieć jako ekspert? ZALOGUJ SIĘ Zgodnie z kodeksu cywilnego wnuk faktycznie nie jest uprawniony do wstąpienia w stosunek najmu po śmierci najemcy. Natomiast wszystkie rzecz osoby zmarłej, nie tylko te wartościowe, z chwilą jej śmierci stały się własnością jej spadkobierców. Jeżeli spadkobiercy nie usuną tych już swoich rzeczy z lokalu, gmina uprawniona będzie do żądania odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu. Jedyną możliwość uchronienia się przed tym, jest odrzucenie przez spadkobiercę spadku. Wówczas dana osoba przestaje być spadkobiercą, a zatem może powiedzieć, że to nie jej rzeczy. Jednak w ten sposób musieliby postąpić wszyscy naturalni spadkobiercy, a to określone koszty i zapewne dużo prościej i taniej zamówić transport i wywieźć te niepotrzebne rzeczy na wysypisko. Kwestie związane ze wstąpieniem w najem po śmierci najemcy reguluje art. 691 Kodeksu cywilnego. W razie śmierci najemcy mieszkania w stosunek najmu lokalu wstępują: małżonek niebędący osobą wspólnie wynajmująca mieszkanie, dzieci najemcy i jego współmałżonka, inne osoby, wobec których najemca miał obowiązek płacić alimenty oraz osoba, która pozostawała we wspólnym pożyciu z najemcą. Wskazane wyżej osoby wstępują w stosunek najmu mieszkania, jeżeli stale zamieszkiwały z najemcą w tym mieszkaniu do chwili jego śmierci. Jeżeli nie ma żadnych ze wskazanych wyżej osób stosunek najmu wygasa. Osoby, które wstąpiły w stosunek najmu mieszkania mogą go wypowiedzieć także w sytuacji, gdy umowa najmu była zawarta na czas oznaczony. W razie wypowiedzenia stosunku najmu przez niektóre z tych osób umowa najmu wygasa wobec osób, które go wypowiedziały. W uchwale z 28 listopada 2012 r., sygn. akt III CZP 65/12 Sad Najwyższy orzekł, że osobą faktycznie pozostającą we wspólnym pożyciu jest nie tylko konkubent, ale również osoba tej samej płci. Jeżeli w chwili śmierci najemcy pozostaje z nim kilka osób bliskich, wówczas wszystkie mają prawo wstąpić do umowy najmu. Jeżeli współnajemca mieszkał do chwili śmierci najemcy ze swoimi dziećmi, to umowa najmu przechodzi tylko na współnajemcę. Wnuk zmarłego najemcy nie należy do osób wymienionych w art. 691 § 1 Kodeksu cywilnego, nie może zatem wstąpić w stosunek najmu. Osoba bliska najemcy, która zamieszkała na stałe w lokalu najemcy dopiero po jego śmierci nie spełnia jednego niezbędnych warunków do wstąpienia w stosunek najmu w postaci stałego zamieszkiwania z najemcą mieszkania przed jego śmiercią. Prawo do wstąpienia w stosunek najmu ma jedynie osoba, która odpowiada równocześnie dwu warunkom: jest osobą bliską najemcy i stale z nim mieszka z nim aż do jego śmierci. Jeżeli zatem dana osoba nie była osobą bliską, to nawet gdyby stale mieszkała z najemcą, nie mogłaby wstąpić w stosunek najmu po śmierci najemcy. W razie śmierci jednego z małżonków, będących najemcami mieszkania w stosunek najmu wstępują osoby bliskie – dzieci małżonków, które stale z nimi mieszkały aż do chwili śmierci. W razie śmierci jednego z małżonków będących współnajemcami mieszkania, w stosunek najmu wstępują osoby bliskie wspólnie z nim zamieszkujące. Wstąpienie w stosunek najmu lokalu na podstawie art. 691 Kodeksu cywilnego nie podlega podatkowi od spadków i darowizn, bo nabycie uprawnień po zmarłym najemcy ma charakter nieodpłatny. Zatem osoba, która wstępuje w stosunek najmu po zmarłym najemcy nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wstąpienie w stosunek najmu po zmarłym najemcy oznacza też, że nowy najemca wchodzi na listę osób, które mają prawo wynajmu mieszkania należącego do gminy. Nie można natomiast wstąpić w stosunek najmu mieszkania socjalnego, o którym mowa w ustawie z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Co ważne, żądanie ustalenia wstąpienia w stosunek najmu mieszkania nie ulega przedawnieniu. CZYTAJ WIĘCEJ O PRAWIE W OTODOM Artykuł zaktualizowany:30 kwietnia 2020 Mam pytanie dotyczące uregulowania własności mieszkania. Moja siostra została wdową 12 lat temu, mieszkanie, w którym mieszka, było własnością jej męża. Rodzice męża żyją do tej pory i sprawa własności nie jest uregulowana. W jaki sposób siostra może nabyć całkowite prawa do własności jej mieszkania? Zaznaczam, że teściowe są chętni, aby jej w każdej chwili przekazać ich udziały w mieszkaniu. Jaka będzie najprostsza i najmniej kosztowana forma takiego przekazania? Darowizna, testament? Proszę o poradę! Dziedziczenie ustawowe Przedstawiony przez Panią opis sytuacji skłania do wątpliwości; prawdopodobnie uda się je rozwiać. Skoro Pani nie wspomniała o testamencie spadkodawcy (to jest Pani szwagra), to zakładam, że ma miejsce po nim dziedziczenie ustawowe – art. 931 i następne Kodeksu cywilnego ( wiąże się to z (zawartą w art. 926 regułą pierwszeństwa dziedziczenia testamentowego (art. 941 i następne przed dziedziczeniem ustawowym (art. 931 i następne Założenie dziedziczenia ustawowego jest hipotezą (związaną z powyższym opisem sytuacji). Wprawdzie ulegały zmianom (zwłaszcza w ostatnich kilkunastu latach) przepisy „prawa spadkowego” – zawarte w (art. 922 i następne) oraz w art. 627 i następnych Kodeksu postępowania cywilnego ( – ale podstawowe reguły utrzymano w mocy. Przedstawię możliwe warianty – Pani zaś, zapewne wraz ze swą siostrą, wybierze wariant właściwy. Każdy z tych wariantów wiąże się z sytuacją rodzinną spadkodawcy; każdy z tych wariantów jest bardzo ważny dla tego, komu przysługuje tytuł prawny do odnośnego mieszkania. Pani napisała o własności (to jest tytule prawnym ustawowo określonym w art. 140 ale wiele osób określenia „własność” używa także w odniesieniu do innych tytułów prawnych – szczególnie do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu; takie „prawo spółdzielcze” (wspomniane w art. 244 i dokładniej uregulowane w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych) także podlega dziedziczeniu (co zaznaczam z uwagi na kontekst spadkowy). Poprawne wskazywanie tytułu prawnego przydaje się (zwłaszcza w sytuacjach oficjalnych); poza tym: przydaje się założenie księgi wieczystej dla spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Zobacz również: Czy po śmierci męża mieszkanie przechodzi na żonę? Udziały w spadku owdowiałego małżonka i rodziców spadkobiercy W opisie sytuacji nie ma żadnej wzmianki o zstępnych (np. dzieciach) spadkodawcy. Zaakcentowanie przez Panią rodziców spadkodawcy może skłaniać do wniosku, że małżonkowie (to jest Pani siostra i jej mąż) nie mieli wspólnych zstępnych (dzieci), ale prawidłowa analiza sytuacji przemawia za wskazaniem na art. 931 według którego zstępni (nawet jeden zstępny) może dziedziczyć samodzielnie; jeżeli spadkodawca (jakikolwiek) pozostawia przynajmniej jednego swego zstępnego, to wykluczone jest dziedziczenie z ustawy przez rodziców spadkodawcy. Jeżeli Pani szwagier pozostawił przynajmniej swego jednego zstępnego, to – z uwagi na art. 931 – z ustawy po nim dziedziczą wyłącznie: wdowa oraz dzieci (lub inni zstępni) spadkodawcy; owdowiałemu małżonkowi przysługuje przynajmniej ¼ spadku (art. 931 Jeśli zaś szwagier nie pozostawił po sobie żadnego zstępnego, to z ustawy dziedziczą po nim: wdowa (co do ½) oraz rodzice spadkodawcy (łącznie co do ½); aktualnie dziedziczenie z ustawy przez owdowiałego małżonka wraz z krewnymi spadkodawcy uregulowano w art. 932 oraz w art. 933 Biorąc to pod uwagę, pod znakiem zapytania jest to, czy rodzice spadkodawcy należą do grona jego spadkobierców ustawowych. Z uwagi na przepisy o dziedziczeniu ustawowym (art. 931 i następne – niewątpliwe jest to, że Pani siostra (jako wdowa po spadkodawcy) – należy do grona jego spadkobierców ustawowych; o ile ma miejsce dziedziczenie ustawowe. Skoro tytuł prawny (zapewne własność) do odnośnego mieszkania przysługiwała spadkodawcy, to udziały (art. 204 w tymże tytule prawnym przysługują (między innymi) Pani siostrze. W przypadku dziedziczenia przez nią wraz z rodzicami spadkodawcy Pani siostrze prawdopodobnie przysługuje ½ udziałów w tytule prawnym do przedmiotowego mieszkania; napisałem „prawdopodobnie”, bo chodzi o udziały całym spadku, ale praktyka (zwłaszcza po upływie długiego czasu od śmierci spadkodawcy) często prowadzi do tego, że odpowiednikami udziałów w spadku są udziały w tytułach prawnych do mających dużą wartość składników spadku (np. nieruchomości gruntowych lub lokali). Jeżeli zaś Pani siostra dziedziczy wraz ze zstępnymi spadkodawcy, to przysługuje jej (z uwagi na art. 931 przynajmniej ¼ udziałów w spadku (co wstępnie pozwala przyjąć także przynajmniej ¼ udziałów w tytule prawnym do tegoż mieszkania); w takiej sytuacji bezprzedmiotowe byłoby rozważanie „działu majątkowego” (np. działu spadku albo zniesienia współwłasności) z udziałem rodziców spadkodawcy (jako osób, którym także przysługują udziały w tytule prawnym do lokalu). Oficjalne stwierdzenie nabycia spadku po spadkodawcy określi krąg spadkobierców oraz udziały w spadku poszczególnych spadkobierców. Zobacz również: Wykreślenie osoby zmarłej z księgi wieczystej Podatek od spadków Z uwagi na wskazany przez Panią czas otwarcia spadku – to jest czas śmierci Pani szwagra (art. 924 – spadkobiercy powinni liczyć się z obowiązkiem zapłacenia podatku od spadków. Popularne zwolnienie podatkowe od tego podatku (na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn) uchwalono w drugiej połowie października 2006 r., a weszło ono w życie dopiero z początkiem roku 2007. Niemniej jednak trzeba pamiętać o tym zwolnieniu podatkowym w związku z ewentualnością darowizn(y) – np. między teściami a synową (to jest Pani siostrą); z tegoż zwolnienia podatkowego korzysta się, o ile terminowo złożono deklarację podatkową – w zakresie terminów składania deklaracji podatkowych szczególnej uwadze polecam: art. 4a oraz art. 17 a ustawy o podatku od spadków i darowizn (przydać się może poznanie także innych jej przepisów, np. artykułów: od 14 do 16). Zwłaszcza z uwagi na ww. zwolnienie podatkowe w grę mogłaby wchodzić darowizna udziałów w tytule prawnym do mieszkania, np. darowanie udziałów przez teściów na rzecz synowej (takie grono osób zaliczono do pierwszej grupy podatkowej, co jest bardzo ważne w związku z rzeczonym zwolnieniem podatkowym). Jednakże umowa darowizny (art. 888 i następne może wiązać się z problemami. Mam na uwadze szczególnie ewentualne późniejsze roszczenia o zachowek (art. 991 i następne – darowizny powinny być uwzględniane przy obliczaniu „substratu zachowku”. Mniejszym problemem (z uwagi na opis sytuacji) wydają się jakieś spory lub żądania między teściami a synową, ale (choćby na wszelki wpadek) trzeba wspomnieć o: obowiązku wsparcia ze strony obdarowanego wobec darczyńcy (art. 897 oraz o przepisach dotyczących możności odwołania darowizny (art. 898 i następne Rozliczenie nakładów w postępowaniu o zniesienie współwłasności Prawdopodobnie Pani siostra zainwestowała w mieszkanie, które (w czasie jej małżeństwa ze spadkodawcą) należało do majątku osobistego (odrębnego) Pani szwagra. Proponuję wziąć pod uwagę rozliczenie roszczeń z tego tytułu; w przypadku roszczeń między współwłaścicielami (np. wskutek dziedziczenia) w postępowaniu o zniesienie współwłasności (art. 617 i następne należy uwzględnić roszczenia związane z posiadaniem rzeczy wspólnej (art. 618 – w rozumieniu przepisów o współwłasności (art. 195 i następne chodzi najczęściej o nakłady na rzecz wspólną i pożytki z rzeczy wspólnej (art. 207 oraz o korzystanie z rzeczy wspólnej (art. 206 W czasie trwania małżeństwa Pani siostry ze spadkodawcą mogło dojść do inwestowania w jego mieszkanie (np. do jego remontowania) ze środków zaliczanych do „wspólności majątkowej małżeńskiej” – roszczenia z tego tytułu przewidziano w art. 45 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ( Być może także Pani siostra zainwestowała coś w to mieszkanie ze swego majątku osobistego (odrębnego) – także takie roszczenia mogłyby zostać rozliczone (np. art. 224 i następne O zasadności rozważenia rozliczenia różnych roszczeń – zwłaszcza takich, które Pani siostra może mieć w związku z tymże mieszkaniem – wspominam z uwagi na cel, w postaci zmniejszenia wartości ewentualnej darowizny (którą Pani siostra miałaby przyjąć od swych teściów). Im mniejsza wartość ewentualnej darowizny, tym mniejsze ryzyko ewentualnych późniejszych roszczeń z tytułu zachowku, bo rozliczenie roszczeń oznaczałoby czynności prawne odpłatne, zaś roszczenia o zachowek często wiążą się z darowiznami (jako czynnościami prawnymi nieodpłatnymi). Do stwierdzenia nabycia spadku po spadkodawcy może dojść zarówno na drodze sądowej (przed sądem rejonowym), jak i przed notariuszem (sporządzającym protokół dziedziczenia oraz akt poświadczenia dziedziczenia). Przed stwierdzeniem nabycia spadku bardzo ważne jest przedłożenie dokumentów – szczególnie: odpisu aktu zgonu spadkodawcy, odpisu aktu małżeństwa (jeżeli spadkodawca pozostawił owdowiałego małżonka), odpisów aktów urodzenia spadkobierców. Ludzie często przedstawiają także inne dokumenty (np. odpisy aktów małżeństwa spadkobierców) – ale warto unikać zbędnych wydatków (np. na pozyskanie odpisów aktów stanu cywilnego). Przydać się może zapytanie w sądzie lub w kancelarii notarialnej o wykaz dokumentów, które należy przedłożyć. Zobacz również: Przeniesienie własności po śmierci Dział spadku na drodze sądowej lub w formie aktu notarialnego Dział spadku oraz prawdopodobne zniesienie współwłasności (art. 210 i następne może zostać dokonane zarówno na drodze sądowej, jak i w formie aktu notarialnego. Szybsze będzie załatwienie sprawy w formie aktu notarialnego, ale proszę liczyć się z dość wysoką taksą notarialną – związaną z wartością spadku oraz (zapewne potrzebną) dopłatą (do podstawowej wersji usługi notarialnej) w przypadku opracowania przez notariusza odpowiednio szczegółowej umowy (np. uwzględniającej roszczenia Pani siostry związane z odnośnym mieszkaniem). Jeżeli nie ma tak zwanej presji czasu, to po dokonaniu odpowiednio precyzyjnych obliczeń spadkobiercy mogliby sporządzić i podpisać wniosek o dział spadku, zawierający zgodny projekt podziału (podpisany przez wszystkich spadkobierców) – zgodny projekt podziału skutkuje znacząco niższą opłatą sądową. Zgodny projekt podziału powinien zawierać rozliczenie roszczeń, w tym roszczeń przewidzianych w art. 618 Nowy stan prawny mógłby zostać ujawniony (np. w księdze wieczystej) na podstawie stwierdzenia nabycia spadku, ale także (jako docelowy stan prawny) po dokonaniu działu spadku. W powyższej odpowiedzi skoncentrowałem się na czynnościach prawnych między żyjącymi. Testament wolno zmienić nawet tuż przed śmiercią, więc „liczenie na testament” mogłoby skutkować „przeliczeniem się” (używając kolokwialnego określenia), a przecież mieszkanie – szczególnie osobiście używane – ma bardzo duże znaczenie dla człowieka. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu to prawo niezbywalne, które nie może przejść bezpośrednio na członków rodziny zmarłego. Jak wobec tego należy postąpić w przypadku śmierci członka spółdzielni mieszkaniowej? Kto ma prawo do podpisania umowy ze spółdzielnią i do uzyskania nowego spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu? Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu nie jest prawem dziedzicznym, wobec tego nie może przejść na najbliższych członków rodziny zmarłego. Odziedziczyć można jedynie wkład mieszkaniowy złożony przez zmarłego w trakcie podpisywania umowy ze spółdzielnią. Jakie formalności czekają spadkobierców zmarłego w związku z odziedziczeniem wkładu mieszkaniowego?Zobacz także: Jak przekształcić spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu we własność. Poradnik Kto dziedziczy wkład i prawo do lokalu?Należy pamiętać, że w przypadku jednego ze współmałżonków, w pierwszej kolejności wkład wniesiony do spółdzielni i prawo do ubiegania się o spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu ma wdowa lub wdowiec. W następnej kolejności prawo to przysługuje dzieciom i innym bliskim zmarłego – ciotkom, wujkom, babciom itp. pod warunkiem, że osoby te mieszkały razem ze zmarłym w chwili jego śmierci. Wobec takiego przepisu dzieci mieszkające w innym mieszkaniu niż to, w którym mieszkał zmarły nie są brane pod uwagę przy dziedziczeniu możliwości uzyskania prawa lokatorskiego w pierwszej kolejności. Wymóg wspólnego mieszkania decyduje w takiej sytuacji o dziedziczeniu – zgodnie z ustawą o spółdzielniach mieszkaniowych, art. 14 oraz także: Spółdzielcze prawo lokatorskie, a własnościowe prawo do lokalu – różnice Co rzeczywiście można odziedziczyć? Istotne jest, że nie można odziedziczyć spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, ale krewni spełniający wymóg wspólnego zamieszkania ze zmarłym mogą się ubiegać o przyjęcie do spółdzielni w poczet członków i o zawarcie nowej umowy o ustanowienie lokatorskiego prawa do lokalu. Odziedziczyć można również wkład mieszkaniowy, a raczej połowę tego wkładu. To jednak dzieje się tylko w ściśle określonych przypadkach – wdowa lub wdowiec mają prawo do dziedziczenia połowy wkładu jeśli posiadali wspólnotę majątkową. Wkład mieszkaniowy stanowi wówczas część majątku wspólnego i dlatego połowa tego wkładu należy się jednemu z sytuacji gdy zarząd spółdzielni mieszkaniowej odmówiłby jednemu ze spadkobierców prawa do podpisania nowej umowy ustanawiającej spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spadkobierca może zwrócić się do sądu o wydanie orzeczenia, które zastępuje oświadczenie woli spółdzielni – sądy najczęściej rozstrzygają takie kwestie na korzyść prawo lokatorskie – co to takiego?Czy lokatorskie prawo do mieszkania może wygasnąć?Spółdzielcze prawo lokatorskie po rozwodzieW jaki sposób należy napisać umowę ustanawiającą prawo lokatorskie do lokalu mieszkalnego?Co warto wiedzieć o umowie ustanawiającej spółdzielcze prawo lokatorskie? Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » Polski Ład. Ściąga dla przedsiębiorców, księgowych, kadrowych (PDF) Najem jest częstą formą korzystania z nieruchomości. Pozwala na własny kąt bez konieczności obciążania się kredytem hipotecznym zaciąganym na lata. Szczególnie młodzi ludzie, nie chcąc wiązać się długoterminowymi zobowiązaniami rozglądając się za okazją do zawarcia korzystnej umowy najmu. Taki nurt od dawna widoczny jest w krajach zachodniej Europy. Według danych OECD na 2014 r. odsetek Niemców posiadających własne mieszkanie lub dom wyniósł zaledwie 43 %. Większość z nich zamiast właścicielem woli być najemcą. Choć umowy najmu nieruchomości stają się coraz bardziej popularne, to nadal wiążą się z nimi niebezpieczeństwa. W tym artykule skoncentrujmy się na sytuacji, gdy w trakcie trwania umowy najmu umiera osoba, która wynajmuje mieszkanie (wynajmujący). Czy najemca jest zwolniony z obowiązku zapłaty czynszu? Co jeśli nie zgłaszają się do niego następcy prawni? Czy powinien się wyprowadzić?Umowa najmu, jak każda umowa wiąże strony, które ją zawarły. W wypadku śmierci wynajmującego prawa i obowiązki wynikające z umowy przechodzą na jego spadkobierców. Przepis art. 922 § 1 stanowi, że prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do norm kodeksu. Oznacza to, że spadkobiercy wynajmującego niejako wstępują w miejsce wynajmującego i są zobowiązani do respektowania zapisów umowy. Najemcy zazwyczaj z opóźnieniem dowiadują się o śmierci właściciela nieruchomości, zdarza się także, że spadkobiercy zgłaszają się do najemcy dopiero po pewnym czasie. Zgłoszenie się uprawnionych spadkobierców może poprzedzać postępowanie spadkowe. W wypadkach szczególnie skomplikowanych np. gdy zmarły pozostawił kilka testamentów, lub kolejni uprawnieni odrzucają spadek takie postępowanie może potrwać nawet kilkanaście miesięcy. Nie oznacza, to jednak że wraz ze śmiercią właściciela najemca zostaje zwolniony z obowiązku zapłaty czynszu. Powinien go nadal płacić w formie i w sposób wskazany w umowie. Najczęściej zapłata czynszu dokonywana jest na rachunek bankowy właściciela. Środki na nim zgromadzone podlegają dziedziczeniu. Nie zachodzi więc niebezpieczeństwo, że spadkobiercy nie otrzymają należnego im czynszu. Jeżeli najemca nie spełni obowiązku wynikającego z umowy musi liczyć się z z roszczeniem zapłaty długu, a także konsekwencjami przewidzianymi dla takiej sytuacji w samej umowie. Najczęstsze postanowienia umowne dotyczące powyższej sytuacji przewiduję, że w wynajmujący jest uprawniony do jej natychmiastowego rozwiązania bez zachowania okresu wypowiedzenia. Po zgłoszeniu się do najemcy następców prawnych wynajmującego warto potwierdzić, czy są oni rzeczywiście spadkobiercami i czy do spadku nie są uprawnione inne osoby. W tym celu najemca powinien zażądać okazania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku lub aktu poświadczenia dziedziczenia. Po ustaleniu spadkobierców warto także zastanowić się nad aneksem do umowy najmu, w którym zawarta będzie informacja o zmianie wynajmującego.

mieszkanie policyjne po śmierci najemcy